نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 دانشآموختۀ مقطع دکتری فلسفۀ تطبیقی، دانشگاه قم، پژوهشگر دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران.
2 دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه قم، قم، ایران.
چکیده
طراحی هوشمند به عنوان یک جنبش اجتماعی با انتقادهای فیلیپ جانسون به طبیعتگرایی و داروینیسم و همراهی او با افرادی همچون مایر، دمبسکی و بیهی و حمایت فیلسوفانی همچون پلنتینگا، مورلند و کریگ در دهۀ آخر قرن بیستم شکل گرفت. در نگاه آنان طراحی هوشمند یک برنامۀ پژوهش علمی با مشارکت دانشگاهیان است که نشان خواهد داد بر عالم یک طراحی هوشمند حاکم است. سوبر به عنوان یکی از منتقدان طراحی هوشمند معتقد است که طرفداران ایدۀ طراحی هوشمند گرفتار تطبیقهای ناقص در مورد پدیدهها هستند. از نظر او طراحی هوشمند شرط آزمونپذیری را ندارد و در نتیجه قابل ورود به عرصۀ علمی و تحقیقاتی نیست. در این مقاله نشان داده شده که اولاً تصویر او از آزمونپذیری کامل نیست. ثانیاً طراحی هوشمند، میتواند، با ملاحظاتی، همان معیار سوبر را نیز تأمین کند. اساس اِشکال او ناشی از تصور نادرستی است که از وجود یک طراح هوشمند فراطبیعی دارد. نقد نخست این مقاله را میتوان، علاوه بر یک تقریر قیاسی معتبر از کبرای برهان نظم، انتقادی بر طبیعتگرایی روششناختی نیز در نظر گرفت.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Intelligent Design: Describing and Criticizing Elliott Sober’s View Point
نویسندگان [English]
1 PhD Graduate in Comparative Philosophy, University of Qom, Qom, Iran; and Researcher at Imam Hossein University, Tehran, Iran
2 Associate Professor at Philosophy Department, University of Qom, Qom, Iran
چکیده [English]
Intelligent Design (ID) is an attempt to defend the idea that the order of nature bears marks of its Creator. This image of the concept has a historical root in ancient Greek philosophy. ID argues that science and theology support each other, when they are rightly understood. Under the influence of investigations of modern sciences –especially biology and cosmology- ID became the most serious battle in contemporary debates between theists and atheists. In this article, after an introduction for describing ID in general, Sober’s view point on the subject is described and criticized. Sober’s main claim is that ID is not testable and so should be rejected from scientific enterprise. In this article, we show that (1) his notion of testability is not complete and (2) ID can satisfy the testability criterion with some considerations. Sober's critics mainly underlie his notion of designer (divine) intervention in nature. The first response of this article is not only a deductive proof for ID, but also a critique of methodological naturalism.
کلیدواژهها [English]