نوع مقاله : پژوهشی
نویسنده
مترجم و محقق، تهران، ایران
چکیده
نسبی انگاری فرهنگی و شخصی انگاری اخلاقی، دو نظریه مخالفِ عینی گرائی اخلاقی اند. در این نوشته، جیمز ریچلز، نشان می دهد که نسبی انگاری فرهنگی مبتنی بر استدلالی نامعتبرست؛ پیامدهای جدی انگاشتن آن نامعقول اند؛ و اختلاف نظر اخلاقی را بیش از آن که هست، تصویر می کند. در عین حال بر آنست که می توان درسهائی از این نظریه آموخت.
نویسنده، در ادامه، دو روایت شخصی انگاری اخلاقی را مطرح و نقد می کند؛ روایت اول را بدلیل آنکه منکر دو واقعیتِ خطاپذیری انسانها و اختلاف نظر اخلاقی آنهاست، مردود می شمارد(شخصی انگاری ساده)، و روایت دوم را بدلیل اینکه نمی تواند نقش عقل و استدلال را دراخلاق توضیح و تبیین کند، ناقص قلمداد می کند(عاطفه گروی). وی نشان می دهد که اقامه دلیل و استدلال در اخلاق ممکن و مطلوب است و به همین دلیل اخلاق، عینی است، نه تابع ذوق و سلیقه شخصی یا مقبولات فرهنگی یک جامعه خاص.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Ethical Non-Objectivism: Cultural Relativism and Ethical Subjectivism
نویسنده [English]
Translator and Researcher, Tehran, Iran
چکیده [English]
Cultural relativism and ethical subjectivism are two theories that are against ethical objectivism. In this essay, James Rachels shows that cultural relativism is based on invalid argument; that the consequences of taking it seriously are irrational; that it exaggerates moral disagreement. Yet he holds that we can learn lessons from it. Next, he presents and criticizes two versions of ethical subjectivism; the first version (simple personalism) is rejected by him, because it denies the facts of humen fallibility and moral disagreement. The second version (emotivism) is regarded incomplete, because it can not explain the role of reason and argumentation in ethics. He shows that argumentation and reasoning in ethics is possible and favourable, and because of this, ethics is objective, not subject to personal taste or cultural assumptions of cultural assumption of one special society
کلیدواژهها [English]