نوع مقاله : پژوهشی
نویسنده
استادیار دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده
افلاطون در رساله ی تئوتتوس معرفت را «باور صادق موجه» تعریف می کند. این تعریف که به تعریف (یاتحلیل) سه جزئی معرفت معروف است تا دهه ی 1960م تعریفی غالب برای معرفت به حساب می آمد. در سال 1963م ادموند گتیه، فیلسوف آمریکایی، در مقاله ای سه صفحه ای، ضمن پذیرش لازم بودن اجزاء سه گانه، با طرح دو مثال نقضی، کافی بودن آنها را مورد تردید قرار داد. از آن زمان تاکنون پاسخ های متعددی به مثالهای نقضی گتیه داده شده است . دسته ای از این پاسخ ها، ضمن پذیرش ایراد گتیه در کافی نبودن شرایط سه گانه، با افزودن شرط چهارمی در پی تکمیل شرایط سه گانه برآمده اند. در این مقاله ضمن بررسی و نقد این قبیل پاسخ ها نشان می دهیم که تلاش در این زمینه تاکنون ناموفّق بوده و ایراد گتیه همچنان به قوت خود باقی است.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Tripartite Definition of knowledge and Fourth Condition
نویسنده [English]
Assistant Professor at Shiraz University, Shiraz, Iran
چکیده [English]
In Teatetus, Plato defines knowledge as “true Justified belief ”. Known as tripartite definition (or analysis) of knowledge, by 1960s it was a dominant definition for knowledge. In 1963, American philosopher Edmund Gettier in short paper, accepting necessity of three parts, has presented us with two counterexamples to the claim that knowledge is completely justified true belief. Since that, it has given numerous answers to Gettier’s counterexamples. Some of these answers accept Gettier’s objection to sufficiency of three fold conditions, try to complete it by adding a fourth condition. This essay surveys and criticizes answers of this kind and shows that these efforts werenot successful by now and that Gettier’s objection is yet remained.
کلیدواژهها [English]