وحی یا تجربه وجودی در فلسفه یاسپرس

شناسنامه علمی شماره

نویسنده

استاد گروه فلسفه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

چکیده

برخی از فیلسوفان اگزیستانس به تحلیل پدیدۀ وحی[i] پرداخته‌اند. برخی از آن‌ها همان تفسیر کلام سنتی را از وحی پذیرفته‌اند و برخی دیگر آن را به تجربه وجودی فروکاسته‌اند. یاسپرس از گروه دوم است. وی با توجه به تفسیری که از انسان و مراتب وجودی او ارائه می‌دهد، وحی را به عنوان یک نوع آگاهی درونی می‌پذیرد. به زعم وی، اگر انسان در مرتبۀ هستی‌داری قرار گیرد، در مواجهه با متعالی به یک روشن‌گری وجودی خاص دست می‌یابد که از آن به وحی عام تفسیر می‌شود. این نوع تجربۀ وجودی با مراقبه و تأمل در متعالی و تفکر در وظایف خود و در ارتباط با دیگران تحقق پیدا می‌کند. وحی عام در ارتباط با ایمان فلسفی است که یاسپرس به دفاع از آن می‌پردازد. این ایمان در مقابل ایمان دینی قرار دارد. در ایمان فلسفی، فرد فقط به تجربیات شخصی خود پایبند است و هرگز آن را برای دیگران معتبر نمی‌داند. در این نوع ایمان، التزام به هیچ دین خاصی ضرورت ندارد. ایمان فلسفی در ارتباط با علم و سنت است و از آن‌ها بهره‌برداری می‌کند.



[i]. کلمه «وحی» در این مقاله معادل Revelation به کار رفته است و با توجه به فرهنگ مسیحی،‌مقصود از آن،‌ «انکشاف الهی» می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Revelation in Philosophy of Jaspers

نویسنده [English]

  • Abdollah Nasri

Professor of Philosophy, Faculty of Literature and Humanities, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Some existentialist philosophers have analyzed the phenomenon of revelation. Some have accepted the traditional theology while others have reduced it to existential experience. Jaspers favors the latter analysis. In light of his interpretation of man and his existential hierarchy Jaspers construes revelation as a type of internal consciousness. In his opinion if man is place at the level of existence he will attain particular enlightenment facing up to the transcendent. This is regarded as general revelation. This type of existential experience is achieved through meditation and contemplation into the Transcendent as well as thinking about one’s responsibilities toward oneself and others General revelation is associated with the type of philosophical belief that Jaspers supports. This belife dose not stand against religious belief. In philosophical belife a person is only committed to his personal experience and never regards it as true FOR OTHERS. Philosophical belief dose not require to have obligation to any religion. It is related to science and tradition and draws on them.

کلیدواژه‌ها [English]

  • human
  • existez
  • revelation
  • exist entail’s experience
  • philosophical faith
Ehrlich, Leonard H. (1975), Karl Jaspers: Philosophy as Faith, Amherst: University of Massachusetts Press.
Jaspers, Karl (1947), The Question of German Guilt, trans. by E.B. Ashton, New York: The Dial Press.
Id. (1950), Perennial Scope of Philisophy, trans. By Ralph Manhein, London: Routledge and Regain Paul.
Id. (1951), Way to Wisdom: An Introduction to Philosophy, trans. by R. Manheim, New Haven: YaleUniversity Press.
Id. (1955), Reason and Existenz, trans. by W. Earle, New York: Noonday Press.
Id. (1958), Myth and Christianity: An Inquiry into the Possibility of Religion without Myth, trans. by N. Gutermann, New York: Noonday Press.
Id. (1959), The Idea of University, trans. By H.A.T. Reiche and H.F. Vandeschmidt, Boston: Beacon Press.
Id. (1962), The Great Philosophers, volume I, trans. R. Manheim, New York: Harcourt, Brace & World.
Id. (1967), Philosophical Faith and Revelation, trans. by E. B. Ashton, London: Collins.
Id. (1969), Philosophy, trans. by E. B. Ashton, Chicago: ChicagoUniversity Press.
Long, Eugene Thomas (1968), Jaspers and Bultmann: A Dialogue Between Philosophy and Theology in the Existentialist Tradition, Durham: Duke University Press
Olson, Alan M. (1979), Transcendence and Hermeneutics: An Interpretation of the Philosophy of Karl Jaspers, Dordrecht: Kluwer Academic Publishers
Schrag,Oswald (1971), Existence, Existenz and Transcedence: An Introduction to the Philosophy of Karl Jaspers, Pittsburgh, Pa. : DuquesneUniversity Press.