شناسنامه علمی شماره
نویسندگان
1 عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خرم آباد، خرم آباد، ایران
2 استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران
چکیده
آنچه قابلیّت مقایسة آرای کرکگور و غزالی را فراهم میسازد، رویکرد معترضانة این دو الهیدان به تفسیر رایج از دین؛ و به طور خاص، به مسئلة معقولیّت باور دینی است. مخالفت کرکگور با نظامهای فلسفی پیش از خود، خصوصاً نظام هگلی مشهور است. دغدغة او، بیشتر متوجّه تأثیر نامطلوب این نظامها بر فهم زمانه از دین است. او، در مواجهه با مسئلة عقل و ایمان، با تکیه بر مبانی فلسفة وجودی خود، به ویژه اینهمانی حقیقت و انفسیّت، جانب ایمان را میگیرد. او تمام تلاشهایی را که سعی در معقول نشان دادن باورهای دینی و کشاندن دین به حوزه پژوهشهای آفاقی دارند، بیحاصل و حتّی مضر به حال دین و دینداری میداند. لذا میتوان کرکگور را یک ایمانگرای افراطی دانست.
اما رویکرد غزالی به مسئلة عقل و ایمان، تقریباً با بسیاری از نظریههای توجیه قابل تطبیق است. او، گاه یک عقلگرا، حتی در حوزة تصوف، است؛ و گاه چنان جانب ایمان را میگیرد که صرف تصدیق جازم را در حصول ایمان نجاتبخش میداند. نگاه او، ناشی از توجّه خاصّ به تفاوت میان آدمیان است. او برای انسانها مراتبی قائل است که هر فرد از هر مرتبه، با توجّه به ظرفیّت و شاکلة وجودی خود، طریقی را برای رسیدن به ایمان و باور دینی برمیگزیند. ازاین رو، ایمان عوام را به همان اندازه معقول و نجاتبخش میداند که ایمان اهل فلسفه و تصوّف چنان است.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Rationality of Religious Faith, a Comparison between Ghazali and Kierkegaard’s Approach
نویسندگان [English]
1 Faculty Member of Islamic Azad University, Khorramabad Branch, Khorramabad, Iran
2 Assistant Professor at the Department of Philosophy and Kalam, Imam Sadiq University, Tehran, Iran
چکیده [English]
Ghazali and Kierkegaard can be compared in their critical attitude toward common interpretation of religion and specially toward problem of rationality of religion. Kierkegaard’s disagreement with philosophical system and particularly with Hegelion system is well-known. His concern was directed to negative effect of those system to understanding of religion. Confronting the problem of reason and faith, he held on faith and this with basing on his existential foundation particularly on identity of truth and subjectivity. He can be considered as a radical fideist because he take a negative stand against objective study of religion. according to him this kind of religious survey is useless and even dangerous for religion.
But Ghazali’s approach to problem of reason and faith roughly has correspondence with theories of justification. sometimes and even in mystical realm, he adheres rationalism and sometimes he is so fideist that the mere assertoric belief. In faith can be accepted. This variety in expression and argument refers to his doctrine about the differences between men. Accordingly they have differen capacities in gaining faith and religious belief and thus rationality of faith differs according to each one.
کلیدواژهها [English]