تحلیل ایمان گرایی جان بیشاپ

شناسنامه علمی شماره

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

2 استاد دانشگاه قم، قم، ایران

چکیده

جان بیشاپ نوعی از ایمان گرایی را تعریف می­کند ـ و آن را ایمان گرایی معتدل می­نامد ـ که بر اساس آن، گاهی به لحاظ اخلاقی اجازه داریم به باوری که شواهد و قرائنی برای آن وجود ندارد، ملتزم شویم. این دیدگاه، ادامة دیدگاه ویلیام جیمز است که او، آن را در مقالة «ارادة معطوف به باور» بیان کرده است. در این دیدگاه، بحث از مجاز بودن اخلاقی باور دینی به میان می­آید. بیشاپ معتقد است که باور دینی می­تواند متأثر از اراده باشد. البته از نظر او، اراده تنها به نحو غیر مستقیم می­تواند بر باور تأثیر بگذارد. بنابراین ما می­توانیم به نحوی باور خود را کنترل کنیم و بحث مسئولیت و وظایف ما برای داشتن یک باور مطرح می­شود. در این مقاله، به ایمان گرایی جان بیشاپ و کنترل باور و اخلاق باور از دیدگاه او و ویلیام جیمز پرداخته­ایم.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Study on Joan Bishop's Moderate Fideism

نویسندگان [English]

  • Shima Shahrestani 1
  • Mohsen Javadi 2

1 PhD Student of Philosophy, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

2 Professor of University of Qom, Qom, Iran

چکیده [English]

Joan Bishop introduces a moderate version of fideism according to which we, in some circumstances, have moral right to hold a belief without evidence. His view is somehow a continuance of William James famous view that explained in his "The Will to Believe". Because this view is about moral permeation to have a belief, it already accepted that believing is a kind of voluntary action. The will can affect Belief indirectly and for this reason we have moral responsibility and duties concerning our beliefs. In this paper we focus on the issues of controlling belief and the ethics of belief in Joan Bishop’s moderate fideism and its background in William James’s view.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Fideism
  • Controlling Belief
  • Ethics of Belief
  • Duties Concerning Belief
  • Joan Bishop
اکبری، رضا (1384)، ایمان گروی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
پویمن، لوئیس. پی (1387)، معرفت­شناسی، ترجمة رضا محمدزاده، تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
جوادی، محسن (1381)، «الوین پلانتینگا و معرفت­شناسی اصلاح شده»، پژوهش­های فلسفی ـ کلامی، 11-12.
جیمز، ویلیام (1343)، دین و روان، ترجمة مهدی قائنی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
همو (1381)، پراگماتیسم، ترجمة عبدالکریم رشیدیان، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
دکارت، رنه (1361)، تأملات در فلسفة اولی، ترجمة احمد احمدی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
شفلر، اسرائیل (1381)، چهار پراگماتیست، ترجمة محسن حکیمی، تهران: نشر مرکز.
عظیمی­دخت، حسین (1385)، معرفت­شناسی باور دینی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
فتحی­زاده، مرتضی (1384)، جستارهایی در معرفت­شناسی معاصر، تهران: طه.
فعالی، محمدتقی (1386)، معرفت­شناسی دینی و معاصر، تهران: انجمن معارف اسلامی.
کرکگور، سورن (1374)، «انفسی بودن حقیقت است»، ترجمة مصطفی ملکیان، نقد و نظر، 3و4.
لگنهاوزن، محمد (1374)، «ایمان­گرایی»، ترجمة سید محمود موسوی، نقد و نظر، 3و4.
لی، پاتریک (1381)، «قرینه­گرایی، پلانتینگا و ایمان و عقل»، ترجمة مرتضی فتحی­زاده، پژوهش­های فلسفی ـ کلامی، 11-12.
هادسون، ویلیام (1378)، ویتگنشتاین و ربط فلسفة او به باور دینی، ترجمة مصطفی ملکیان، تهران: نگاه معاصر.
Bishop, John (2007), Believing by Faith, Oxford: Clarendon press.
Ibid (2010), "Faith", in Stanford Encyclopedia of Philosophy.
Clifford, W. K. (1877), The Ethics of Belief, Oxford: Oxford University press.
Ibid (1993),The Theory of Knowledge, ed. L. P. Pojman, Belmont: Wadsworth.
Egginton, W. & Mike Sond, Bothe (2004), The Pragmatic Turn in Philosophy, New York: State University.
Gale, Richard (2005), The Philosophy of William James, Cambridge University press.
James, William (1984), The Essential Writings, New York: State University.
Ibid (2008), The Varieties of Religious Experiences, Megalodon entertainment.
Locke, John (1975), An Essay Concerning Human Understanding, Oxford: Oxford university press.
Macquarie, J (1981), Twentieth Century Religious Thought, New York: Charles Scribner’s Sons.
Wittgenstein, L (1997), Lectures and Conversation, California: University of California press.