پژوهشنامه فلسفه دین (نامه حکمت)

زمینه گرایی معرفتی و سمانتیک جملات معرفتی

شناسنامه علمی شماره

نویسنده

مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

چکیده

زمینه­گرایی معرفتی دیدگاهی جدید در معرفت­شناسی است که انگیزة ظهور آن، تلاش برای حل مسئلة شک­گرایی بوده است. این دیدگاه، اگر چه در حوزة معرفت­شناسی ظهور کرده و ادعای حلّ یکی از قدیمی­ترین مسائل آن را دارد، در واقع آموزه­ای سمانتیکی است. زمینه­گرایی معرفتی دیدگاهی دربارة شروط صدق جملات معرفتی است؛ جملاتی مانند "S می­داند کهP" و "S نمی­داند که P". این دیدگاه، به نوعی چرخش زبانی در معرفت­شناسی است. زمینه­گرا قصد دارد با استفاده از معنا و سمانتیک جملات معرفتی، مسائل معرفت­شناسی را حلّ کند. در این مقاله، یکی از مبانی سمانتیکی زمینه­گرایی - یعنی استاندارد معرفتی به ­عنوان مولفة بیان نشده- را بررسی خواهیم کرد و نشان خواهیم داد که ادعای سمانتیکی آن­ها، در بهترین حالت محل مناقشه خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Epistemic Contextualism and Semantics of knowledge attributions

نویسنده [English]

  • Ahmad Reza Hemmati Moghaddam

Instructor of Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran

چکیده [English]

Epistemic Contextualism is a recent view in epistemology that has evolved primarily as a response to skepticism. Epistemic Contextualism is a semantic thesis and is the view that the truth conditions for knowledge attributions, sentences of the form “S knows that P” and “S doesn’t know that P”, can vary across contexts as a result of shifting epistemic standards. This view, in fact, is a linguistic turn in epistemology. Contextualist seeks to explained epistemological problems by semantics of knowledge sentences. In this paper I will examine one of the semantics foundations of Contextualism, that is epistemic standard as a unarticulated constituent, and will show that their epistemic claim is controversial and unpleasant.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Epistemic Contextualism
  • Semantics of knowledge Attributions
  • Unarticulated constituents
  • Knowledge
  • Truth conditions
  • Speaker meanings
  • Assertion
  • Implicature
  • Semantics
  • Gradable adjectives
Borg, Ema (2004), Minimal Semantics, Oxford: OUP.
Cappelen, Herman & LePore, Ernest (2005), Insensitive Semantics, Oxford: Blackwell.
Cohen, Stewart (1988b) “How to Be a Fallibilist”, Philosophical Perspectives, Vol. 2.
Id. (1999), “Contextualism, Skepticism, and the Structure of Reasons”, Philosophical Perspectives, Vol. 13.
Derose, Keith (1992), “Contextualism and Knowledge Attributions”, Philosophy and Phenomenological Research, Vol. 52.
Id. (2002), “Assertion, Knowledge, and Context”, Philosophical Review, Vol. 111.
Grice, Paul (1989), Studies in the Ways of Words, Cambridge, MA: Harvard University Press.
Hawthorne, John (2004), Knowledge and lotteries, Oxford: OUP.
Kompa, Nikola (2002), “The Context Sensitivity of Knowledge Attributions”, Grazer Philosophische Studien, Vol. 64.
Id. (2005), the semantics of Knowledge Attribution, Acta Analytica, Vol. 20.
Lewis, David (1996), “Elusive Knowledge”, Australasian Journal of Philosophy, Vol. 74.
MacFarlane, J. (2005), The Assessment Sensitivity of Knowledge Attributions, In T. Gendler, & J. Hawthorne (Eds.), Oxford studies in epistemology, Oxford: OUP.
Recanati, Francois (2002a), “Unarticulated Constituent”, Linguistic and Philosophy, Vol. 25.
Id. (2005), Literal Meaning, Cambridge.
Rysiew, Patrick (2001), “The Context-Sensitivity of Knowledge Attributions”, Nous, Vol. 35.
Schiffer, Stephan (1996), “Contextualism Solutions to Skepticism”, Proceeding of the Aristotelian Society, Vol. 96.
Salmon, Nathan (1991), “The Pragmatic Fallacy”, Philosophical Studies, Vol. 63.
Soames, Scott (2002), Beyond Rigidity, Oxford: OUP.
Id. (2008), “The Gap between Meaning and Assertion: Why what we literally say often differs from what our words literally mean”, Philosophical Papers, Vol. 1, Princeton University Press.
Stanley, Jason (2004), “On the linguistic Basis for Contextualism”, Philosophical Studies, Vol. 119.
Williamson, Timothy (2005a), “Contextualism, Subject-Sensitive Invariantism, and knowledge of knowledge”, The Philosophical Quarterly, Vol. 55.
پژوهشنامه فلسفه دین (نامه حکمت)
دوره 7، شماره 1 - شماره پیاپی 1
اردیبهشت 1388
صفحه 35-66