Approaches to Encounter with the Diversity of Religions: An Inquiry into ʿAyn-al-Qużāt Hamadānī’s View

Document Type : Original Research

Authors

1 Associate Professor, Iranian Institute of Philosophy, Tehran, Iran.

2 PhD. Candidate in Islamic Mysticism, Research institute of Imam Khomeini and Islamic Revolution, Tehran, Iran.

Abstract

ʿAyn-al-Qużāt Hamadānī has paid special attention to the issue of the diversity of religions and has theorized this multiplicity by dividing religious belief into two types, real and imitative. The former is related to the main and direct teachings of the prophets and founders of religions and the latter is connected with adherents. According to him, the one true religion which results from the revelation of ultimate reality to the prophets is unique and is free of any plurality. The diversity occurs just in the beliefs of the majority of disciples owing to incorrect interpretations or different understanding of the prophets’ teachings, a fact which is sometimes inevitable. As those teachings become more distant from their main sources over time, it naturally causes disagreements and contentions. His main way to overcome this multiplicity or to accept it as an inevitable fact is first to disaccustom and abandon the imitative religion and return to the source doctrines of the prophets through intuition and revelation. It should also be admitted that it is possible to have different understandings of one single word and we should acknowledge this possibility and its requisites and welcome the diversity of religions and beliefs. This essay tries to present and explain ʿAyn-al-Qużāt’s viewpoint about the mentioned issues.

Keywords

ابن‌عربی، محی‌الدین. 1370. فصوص الحکم. به کوشش ابو العلاء عفیفی. قم: الزهرا.
پاشایی، ع. 1382. «کثرت‌گرایی از منظر مولوی». هفت آسمان 1۸.
زرگران، ایمان، و غلامحسین غلامحسین‌زاده. 1395. «کثرت‌گرایی دینی در کتاب الانسان الکامل نسفی». مطالعات عرفانی دامشکده ادبیات و زبانهای خارجی دانشگاه کاشان 24.
عباسی، ولی الله. 1385. «رویکردها به تکثر ادیان». اندیشه نوین دینی 6-7.
عین‌القضات، عبدالله بن محمد. 1378. دفاعیات و گزیده حقایق (ترجمه شکوی الغریب و زبده الحقائق). ترجمه و تحشیه قاسم انصاری. تهران: منوچهری.
عین‌القضات، عبدالله بن محمد. 1386. تمهیدات. با مقدمه و تصحیح و تحشیه و تعلیق دکتر عفیف عسیران. تهران، منوچهری.
عین‌القضات، عبدالله بن محمد. 1387. نامه‌های عین‌القضات همدانی. به اهتمام دکتر علینقی منزوی و دکتر عفیف عسیران، 3 ج. تهران: اساطیر.
قربانی، قدرت‌الله. 1399. «کثرت ادیان و جستجوی ملاکهای حقانیت». پژوهش‌های عقلی نوین 10.
لگنهاوزن، محمد. 1379. اسلام و کثرت‌گرایی دینی. ترجمه نرجس جواندل. تهران: مؤسسه فرهنگی طه.
مشیدی، جلیل، و سمانه فرزانه. 1391. «بررسی کثرت‌گرایی دینی در مثنوی مولوی». آینه معرفت 30.
معلمی، حسن. 1397. «نگاهی عقلانی قرآنی به پلورالیسم دینی (حقانیت، نجات، رفتار مسالمت‌آمیز با ادیان)». آیین حکمت 36.
نسفی، عزیزالدین. 1386. الانسان الکامل. تصحیح ماریژان موله. تهران: طهوری.
هیک، جان. 1387. «کثرت‌گرایی دینی». ترجمه مهدی اخوان. کتاب ماه دین 133-134.
یوسف ثانی، سید محمود. 1389. «نگاه عرفانی به اختلاف عقاید و ادیان، بررسی نگاه قونوی». جاویدان خرد 8.
Harrison, Victoria S. 2015. “Religious Pluralism.” In Graham Oppy (ed.), The Routledge Handbook of Contemporary Philosophy of Religion, New York: Routledge.