The Rafī’ee-Qazvīnī's Solution to the Sadrāian Problem of Return

Document Type : Original Research

Authors

1 Assistant Professor at the Department of Philosophy and Kalam, Imam Sadiq University, Tehran, Iran

2 MA Graduated of Philosophy and Kalam, Imam Sadiq University, Tehran, Iran

Abstract

According to the principles of transcendent philosophy (Al-Hikmat Al-Mutaāliyah), the human soul as a contingent existence after being created in this world (Hoduth) has a continuous motion from an actuality (Fi’liyyah) to another one until becoming immaterial (Mujarrad). This means that he leaves his body and continues to his evolution immaterially. According to the principle of “Impossibility of Return” (Imtinā’-i-Tarāju’) it seems impossible for human being to return to the mundane life after his death. This belief is apparently inconsistent with the Islamic doctrine of “dead human beings’ return to the life” (Raj’ah). So, since transcendent philosophers reject the doctrine of reincarnation on the basis of the principle of “Impossibility of Return”, they should explain the doctrine of Raj’ah in a consistent way. Sayyed Abolhasan Rafī’ee-Qazvīnī is one of the few transcendent philosophers who have taken this issue into account. Although he validates the principle of Impossibility of Return, he asserts that it does not include the doctrine of Raj’ah. He tries to defend the doctrine of Raj’ah and differentiate it from the doctrine of reincarnation through a couple of philosophical principles. For example he accepts that Coercion does not last (قسر دائمی نیست) and every existent has its exclusive existential influence which is necessarily emergent (هر موجود، اثر وجودی لازم البروز خاصّ خود را دارد).

Keywords

قرآن کریم
ابن ­سینا، حسین بن عبدالله (1404ـ­الف)، الشفاء (طبیعیات)، قم: مکتبة آیة الله المرعشى، ج1.
همو (1404ـ­ب)، الشفاء (الهیات)، قم: مکتبة آیة الله المرعشى.
رفیعی قزوینی، سید ابوالحسن (1355)، رجعت و معراج، تهران: کتاب­فروشی اسلام.
همو (1367)، مجموعة رسائل و مقالات فلسفی، تصحیح غلامحسین رضانژاد، تهران: الزهراء.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1360ـ­الف)، اسرار الآیات، تهران: انجمن حکمت و فلسفه.
همو (1360ـ­ب)، الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة، مشهد: المرکز الجامعى للنشر.
همو (1361)، العرشیة، تهران: انتشارات مولى.
همو (1363)، مفاتیح الغیب، تهران: مؤسسة تحقیقات فرهنگی.
همو (1366)، تفسیر القرآن الکریم، قم: انتشارات بیدار، ج5.
همو (1422)، شرح الهدایة الاثیریة، بیروت: موسسة التاریخ العربى.
همو (1981)، الحکمة المتعالیة فى الاسفار العقلیة الاربعة، بیروت: دار احیاء التراث، ج9.
طباطبایی، محمدحسین (1417)، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: دفتر انتشارات اسلامى.
مجلسى، محمدباقر (1404)، بحار الأنوار، بیروت: مؤسسة الوفاء، ج53.
النورى، المولى على (1363)، التعلیقات على مفاتیح الغیب، تهران: مؤسسة تحقیقات فرهنگى.